1. Wat vind je leuk aan dit vak?
‘Dat het zo breed is! Natuurlijk, je leert groen goed aan te leggen en te onderhouden. Maar we hebben het ook over wat groen nog méér doet. Voor de natuur, maar ook voor jou als mens. Dat wordt steeds belangrijker.’

2. Hoe bedoel je dat?
‘Als je gestrest bent, wandel dan maar eens door het bos. Dan kom je met een totáál ander hoofd terug. We waarderen groen steeds meer. Mensen willen bijvoorbeeld vaker groene gebouwen, voor een fijne sfeer. Zelf vind ik het leuk om te laten zien dat er ongelooflijk veel eetbaar is. “Komt ze weer met d’r eetbare bloemen”, zeggen studenten dan, haha.’

3. Was dat besef vroeger anders?
‘Dat denk ik wel. Vroeger wilde ik mensen blij maken met mooie tuinen. Dat is nog steeds belangrijk, maar groen verandert ook mee met de samenleving. Want weet je bijvoorbeeld hoe de parken zijn ontstaan? Doordat mensen vroeger in fabrieken gingen werken en er daardoor ook vrije tijd ontstond. Voor die vrije tijd werden groene parken verzonnen. En kijk nu: de stad wordt warmer, onze stenen straten lopen vol. En zie: groen biedt weer een oplossing. Dat is toch geweldig?’

4. Wat vind je een bizar natuurverschijnsel?
‘De zijderups! Die woont op een giftige plant. Maar deze rups knabbelt ’s ochtends dus eerst de giftige sapstroom door. Daarna kruipt hij omhoog en kan hij veilig de bladeren eten. Briljant toch? Zelf wordt hij daardoor ook wat giftig, waardoor vogels hem met rust laten. Dat een rups met zo’n klein brein zoiets kan bedenken... dan lijken wij mensen haast klungels, haha!’

5. Typisch Monique?
‘Natuurlijk wil ik studenten leren hoe ze goed en mooi groen aanleggen. Maar ik hoop met mijn enthousiasme ook voor een beetje verwondering te zorgen. Dat is wel mijn persoonlijke drive. En ik vind jonge mensen gewoon heel erg leuk.’